Almanya’da Junge Welt kapanmanın üretimi durdurmamasını eleştirdi. Salgının ikinci dalgasından bu yana, “Kâr mekanizması yavaşlatılmamasını” dayatan sermaye örgütleri ile “Ekonomi”nin özel kapanmanın dışında bırakıldığına vurgu yapan Junge Welt, “Çocuklar “evde eğitimde” haftalarca ve aylarca mahvolurken, arabalar ve tanklar üretilmeye devam ediyor” dedi.
(Almanya’da) Federal hükümet tek tip yönergeler yapmayı planlıyor. 100 bin kişi başına 100’den fazla yeni enfeksiyon varsa, perakende satış yerleri ve okulların kapatılacak ve ayrıca 200 yeni enfeksiyon varsa saat 21: 00’den itibaren sokağa çıkma yasaklarıyla birlikte bir “tam kapanma” otomatik olarak uygulanacak.
Şüphesiz: Yoğun bakım üniteleri göz önünde bulundurulduğunda, kararlı hareket etmek gerekli. Aksi takdirde doktorlar yakında kimlerin yoğun tıbbi tedavi görüp görmeyeceği sorusuyla karşı karşıya kalacak. Bununla birlikte, tedbirlerin ciddi bir dengesizliği var: Neredeyse tamamen özel hayatı etkiliyorlar. “Ekonomi” bu özel kapanmanın dışında bırakılmış durumda. Salgının ikinci dalgasından bu yana, sermaye örgütleri bir dogma dayattılar: Kâr mekanizması yavaşlatılmamalıdır.
Çocuklar “evde eğitimde” haftalarca ve aylarca mahvolurken, arabalar ve tanklar üretilmeye devam ediyor. Evden çalışırken bile, sadece istemek ve yalvarmak söz konusu; işverenlere dokunan yok. Patronların, işyerinde bulunmaya mecbur olan çalışanlara haftada bir korona testi yaptırmalarını teklif etme yükümlülüğüne karşı başkaldırısı, sermaye birikiminin onlar için insan hayatı dahil her şeyin üstünde olduğunu gösteriyor. Koronavirüsün yayılmasında şirketlerin hangi rolü oynadığına dair neredeyse hiç çalışma yok; neden? Bununla birlikte, aerosollerin sadece restoranlarda ve kreşlerde değil, aynı zamanda fabrikalarda ve açık plan ofislerde de yayıldığı açık. Testin neden sadece haftada bir yapılması gerektiği açıklanmıyor. Muhtemelen şirketler açısından çok pahalı. Şirketler içinde de aynı dengesizlik hüküm sürmekte.
İş sağlığı ve güvenliği standartlarına göre, toplumsal önleme aslında bireysel önlemeye göre önceliklidir. Bunun anlamı şudur: Şirketlerin, çalışanların davranışlarını düzenlemeden önce uygun tesislere, hava eşanjörlerine, bölme duvarlarına vb. yatırım yapması gerekir.
Birkaç hafta araba vb. hayati olmayan şeyler üretilmezse dünya batar mı sorusunu sorgulamak yerine, çocuklarını kreşe gönderen işsiz komşuya ya da parkta birlikte bira içen gençlere kızıyor insanlar. Pandemi döneminde dayanışma duygularının yükselmesi böyle engelleniyor. Şirketler ise işlerine devam ediyorlar. Buna dur demek gerekli ama kim diyecek? Tabi ki Berlin’de politik tiyatro sahnesindekiler değil! Öyleyse?
(Daniel BEHRUZİ – Junge Welt)
(Çeviren: Semra Çelik – Evrensel)
