ATILIM / GÜNDEM
Tarih işçi sınıfını devrimci eyleme çağırdığına göre, öncüler bu çağrıya “tercüman” olabilmelidir. Bu pandemiye karşı gerekli önlemlerin özenle gerçekleştirilmesiyle çelişmez. İşçi sınıfı Covid-19’a rağmen sosyal varlığını da tehlikeye atarak üretim yapıyorsa öncüler de orada, fabrikalarda, fabrika önlerinde, servis araçlarının kalkış noktalarında, işçi mahallelerinde olmak zorundadır.
Bilim, insanın biyolojik varlığının koronavirüsün kendisini üretebileceği, yaşatabileceği en uygun varoluş ortamı olduğunu açıklıyor. Koronavirüs bir kez el attı mı, insanların toplu bulunduğu mekanlar elverişli yayılma alanlarına dönüşür. Fabrikalar ya da askeri birlikler, insanların toplu bulunduğu sayısız mekanların hepsi de öyle.
Faşizm için işçi, patronlar kanını emebilsin diye çalışmak zorundaki artıdeğer üreticisidir. Üretim sürmeli ki, yaratılan artıdeğere kapitalist el koyabilsin, var olabilsin. Kapitalist için işçi insan değil, işçi! Koronavirüs salgınının frenlenmesi, hızının kesilmesi, kontrol altında tutulması için insanların ondan korunmak amacıyla karantinaya alınması gerekiyor. Ama fabrikalar çalışıyor! Faşist rejim kapitalistin yanında. Faşist şef işçinin çalışması ve üretimin sürmesi gerektiği inancında. Her fırsatta üretim sürmeli diyor! Ondan aldıkları güçle de, kapitalistler üretimi sürdürüyor. Dünyanın öteki kapitalistlerine göre, bunu çok önemli bir avantaj olarak görüyorlar.
Türkiye’de pandemi katlanarak sürüyor. Yakında pik yapacağı tahmin ediliyor ama fabrikalar çalışıyor, işçi sınıfının yaşamı tehdit altında. Salgın, işçiler arasında hızla yayılıyor olabilir ve kitlesel işçi ölümleri gündeme gelebilir. Tehlike büyük ve yakın. Bunlar öncülerin daha zor koşullara hazırlanması gerektiğine işaret ediyor.
Tek tek işçilerin ötesinde işçi sınıfının toplumsal varlığı tehlike altında. Sınıf olarak varlığını savunabilmek, pandemiden korunabilmek için, kapitalistlere ve kolektif kapitalist burjuva devlete, onun şu anki faşist şeflik biçimine karşı mücadeleyi geliştirmek zorunda.
Çalışan işçinin, pandemi nedeniyle yaşamının tehlikede olduğunu uyaran, grevle yaşamını korumaya-savunmaya çağıran devrimci sendikacıyı, militan öncü işçileri gözaltına alıp para cezası vermesi, işçi sınıfının pandemiden korunabilmek için faşist şeflik rejimine karşı mücadele etmek zorunda olduğunu apaçık gösteriyor.
Sokaklarda insanlara kendi ürettikleri maskeleri dağıtan devrimcinin gözaltına alınması, hem faşizmin halk düşmanı yüzünü hem de koronavirüse karşı, halk sağlığı için bir şey yapmak isteyenin faşist şeflik rejimiyle karşı karşıya geldiğini, pandemiden korunma ile faşizme karşı mücadelenin bir bütün olduğunu gösteriyor.
“Emekli, memur ve zengin değilim, işçiyim, TIR şoförüyüm. Çalışmazsam ekmek yok. Ha senin lafınla açlıktan ölmüşüm ha virüsten ölmüşüm. Ama beni bu virüs öldürmez, beni senin bu düzenin öldürür” diyen TIR şoförü her şeyi açık seçik anlattı. Konuştu, bedel ödemeyi göze aldı. O şimdi işsiz. Onun durumu işçi sınıfının her halükarda bedel ödemeyi göze almak zorunda olduğunu çok çarpıcı tarzda anlatıyor.
İşçi sınıfı için durum çok keskin ve kesin. Ya pandemiden korunmak için faşist saray rejimiyle mücadele edeceksiniz ya da diktatör sizi tamamen savunmasız biçimde pandemiye teslim edecek. Ara bir yol yok. İşçi sınıfı dünyanın ve insanlığın, bugünün ve geleceğin tam merkezinde. İnsanlığın geleceği onun devrimci eylemine bağlı. Tarih işçi sınıfını harekete geçmeye zorluyor, çağırıyor. Sorun işçi sınıfının bunun bilincine ulaşmasında, iradeleşmesinde. İşçi sınıfının harekete geçmesi elbette o kadar da kolay değil. Geride kalan yarım yüzyıllık dönemde işçi sınıfının yaşadığı sınıf bilinci kırılması, sınıf örgütlenmesi tasfiyesi, dünya burjuvazisinin arkası kesilmeyen ideolojik saldırılarının yarattığı yıkım küçümsenemez. Bütün bunlar işçi sınıfı ve emekçilerin, ezilenlerin öncüsünün işinin zorluğuna işaret ediyor. Fakat diğer yandan dönem dünya çapında muazzam devrimci imkanlarla da yüklü ve tarihsel koşullar işçi sınıfının devrimci eylemini kamçılıyor. Pandemi döneminde çalışmaya devam etmek zorunda kalan işçiler arasında kaynaşmalar, homurtular, arayışlar artıyor.
Yeni koşular altında kadın örgütlerinin, gençliğin örgütlenme ve mücadele çabaları kendini gösteriyor. Kitlelerin ileri, öncü kesimleri de yeni koşulları deneyimliyor.
***
Durum öncülere meydan okuyor, dönemin ve an’ın en temel gerçeğidir bu. “Durum” yani bu ara dönem, bir nesnellik olarak hem öncünün kolektiflerine ve hem de her bir yapıcıya ve bir bütün olarak öncüye meydan okuyor. Bunu anlamak ve bu meydan okumaya devrimci yanıt olmak yaşamsaldır. Bütün yeni durumlar ve yeni süreçlerde olduğu gibi öncü hiç kuşkusuz kendi devrimci öngörülerini pratikleştirerek, deneyimleyerek, öğrenerek ilerleyecektir. Kazanımları korumak ve sürdürmek önemli, ama yeniyi deneyimleme cüreti daha da önemlidir. Koşulların devrimci ihtiyaçlarına yanıt verecek örgütlenme ve çalışma biçimlerini, yöntemlerini düşünsel olarak arama, keşfetme ve pratik olarak deneyimleme cesareti, şu an öncülük iddiası taşıyanların belki de en fazla ihtiyacı olan, işte bu tarz bir cesarettir.
Dönemin girişindeki zorluklar tarihsel olduğu kadar güncel durumdan da kaynaklanıyordu. Öncüler öngörülerine dayanarak belli planlamalar yaptı ve bunları pratikleştirmeye yöneldi. Daha önce yaşanmamış, sayısız belirsizlikleri de kapsayan bu ara dönemin, birkaç haftalık “karantinalı mücadele günlerinin” deneyiminden bahsedebiliyoruz artık. Marksist Leninist komünistlerin dönemi anlama, döneme adapte olma, dönemin çalışma tarzını kurma çabaları önemli. Deneyimler, küçük de olsa başarılar değerli.
Sis perdeleri yırtılıyor, kimi belirsizlikler ortadan kalkıyor ama yeni belirsizlikler de çıkabiliyor. Birkaç haftalık deneyime sahibiz, tereddütsüz emekçi sol hareketin deneyimlerini de kendi deneyimlerimiz gibi ele alıyoruz. Deneyimlerin sıkı eleştirel analizi, devrimci yönde nasıl derinleşeceğimize, nelerden sakınmamız gerektiğine ışık tutacaktır. Öznesi, yapıcısı kim olursa olsun her başarılı deneyimi açıklıkla sahiplenebilmek önemli.
Bu birkaç haftanın deneyimi, örgütün, örgütlü hareketin, devrimci işbirliğinin, paylaşımın, birlikte yaşamanın, yoldaşında tamamlanmanın, eleştiri-özeleştirinin, devrimci eğitimin, dayanışmanın, devrimci eylemin, öncünün örgütlenmesinin, fedakarlığın, sorumluluk ve inisiyatif almanın, öne çıkmanın, kitlelerle ilişkilenmenin, ataklık ve cesaretin, günlük planlamanın, zamanı değerlendirmenin, 24 saat devrimci olmanın yeni anlamlar kazandığına, değişik yönlerinin öne çıktığına; keza propaganda, ajitasyon ve örgütlenme yöntemlerinin şu ve ya bu ölçüde anlam ve form değişimine uğradığına tanıklık etti. Bunların eleştirel devrimci tarzda incelenmesi, devrimci sonuçlar çıkartılabilmesi yol gösterici olacaktır. Deneyimleri paylaşmak, genelleştirmek, hakeza rotasyonlarla “karantina” döneminin kolektif ortamlarını yenileyerek zenginleştirmek de, devrimci bakımdan işlevli olabilir.
***
Tarih işçi sınıfını devrimci eyleme çağırdığına göre, öncüler bu çağrıya “tercüman” olabilmelidir. Bu pandemiye karşı gerekli önlemlerin özenle gerçekleştirilmesiyle çelişmez. İşçi sınıfı Covid-19’a rağmen sosyal varlığını da tehlikeye atarak üretim yapıyorsa öncüler de orada, fabrikalarda, fabrika önlerinde, servis araçlarının kalkış noktalarında, işçi mahallelerinde olmak zorundadır. Son birkaç haftada kazanılan deneyimlerin devrimci ibresinin gösterdiği tarzda, en uygun biçim ve yöntemleri kullanarak büyük bir cesaretle işçi sınıfının çalışan bölüklerine gitmek, yalnızca yaşam grevinin pratikleşmesi bakımından değil ama genel grev genel halk direnişi, halk isyanları ve alan tutmak gibi daha büyük kitle hareketleri içinde devrimci öncüyü ve işçi sınıfının ileri kesimlerini hazırlayıcı olacaktır. Yaşam grevi çağrısının yanıt bulabilmesinde öncünün başarısı, sonuç her ne olursa olsun, öncünün örgütlenme ve çalışma tarzının yaşam grevini örgütlemenin gereklerine uyarlamasında karşılığını bulacaktır.
